La vida es una constante búsqueda... y a ti te encontré en la calle.

martes, 31 de octubre de 2017

Inktober # 31 · Pasatempo · Estatua de Don Juan xogando cun neno (seu neto) (2017)



   Remata novembro, andive liado e hoxe tiven que facer unha pila de ilustracións. Andiven dando voltas ó tema, que facer para a despedida. Revisei algunhas das decenas de imaxes antigas do parque que teño e ao atopar esta tíveno claro. O parque ten unha despedida, Unha derradeira estatua, nin alegorías, nin personaxes de culturas clásicas, el xogando cun neno, seguramente seu neto, alguén non quere despedirse da vida nunha horas plácidas en familia. Adeus Pasatempo, adeus inktober.

   Adico este derradeiro curro do inktober a Arnao e Angel que tanto desfrutan desta parte do parque, e xa a todos os pasatiemperos modo non olvidar a ninguén. Helena con quen comecei a pelear nesta defensa do parque, P, Estela, Andrés, Sergio... Dani e o resto dese grupo de guías do parque dos que tanto esperamos, a todos os socios da Asociación de Amigas do Parque do Pasatempo e a moitos que, sin selo, axudan nesta cruzada.

   Debuxade, aclare a mente, calma o espírito e serve para irse de trascendental. Aburiño!

Inktober # 30 · Pasatempo · Cupido (Fonte de idem) (2017)



   Sempre me gusta comentar ao visitalo parque que Cupido tiña baixo seus pés unha ruleta de casino. Imaxino, e así o digo, que tentaba Don Juan, ou quen carallo deseñara/ideara esta estatua da Fonte de Cupido, que o amor é coma o xogo. En fin, son ludópata.


   Adicado a todas as mulleres do mundo. Podería centrarme nalgunha, pero, a día de hoxe, se aposto por un número é polo meu. Esta ilustración vai adicada a min, polo moito que currei en favor do Pasatempo nos últimos cinco anos.

Inktober # 29 · Pasatempo · casas chinas - zoolóxico (2017)


   Ao redor do estanque dos Papas había 4 construccións, coñecidas coma "Casetas Chinas" ou simplemente "Casetas", sabemos que contiñan as gaiolas cos animais do zoolóxico do Pasatempo. Cohabitaban varios animais, cervos, lobos, monos, dise que un Yak regalado polo rei Alfonso XII, pero quédome cun recordo dos betanceiros máis maiores, unha xirafa. Os animais morreron en pouco tempo ao non aclimatarse ao ambiente húmido e frío do Carregal. Por desgracia sempre tratamos aos animais coma obxetos ou xoguetes.

Inktober # 28 · Pasatempo · alegoría da Agricultura (2017)



   Eu pretendo, ou querería, ser ecoloxista. A mellor parte naturalista do parque atópoa nas alegorías das catro estacións, auténtica homenaxe a esa natureza cíclica que sempre nos da cobixo e alimento. Na parte alta temos outro elemento clave nesa relación do home coa natureza, a estatua da agricultora que coroa a Fonte de Agricultura. Homenaxe aos nosos campesiños, a esas xentes que levan séculos traballando o campo, verdadeiro tesouro de Galicia xunto a ese mar que nos da vida e nola quita. Aí vos queda, libre de aditivos, conservantes, colorantes e tranxénicos.


   Adicada a Alba que non é campesiña, pero seguro que ve algo chulo no deseño deste traxe tradicional.

lunes, 30 de octubre de 2017

Inktober # 27 · Pasatempo · alegoría da Xustiza (2017)


   Na parte alta do parque cremos que Juan deixou un legado moi sinxelo de entender. El en familia, feliz, a caridade e a xustiza. Esta última leva os ollos vendados como a deusa romana Fortuna (o destino) e porta a espada de Némese (a vinganza), non podemos distinguir se portaba unha balanza ou un facho.

Inktober # 26 · Pasatempo · Estanque dos Papas (2017)


   O Estanque dos Papas tiña forma de trebol de catro follas. Sobre a baranda que o rodeaba atopabamos os bustos dos máis de 200 papas que existiran dende Pedro ata o coetáneo de Don Juan. A decoración con cunchas e cantos rodados tiña a súa máxima expresión neste rincón do parque, ainda que será no Estanque do Retiro onde atopemos as cunchas máis grandes e bonitas.

   Adico esta entrada a dous compañeiros da Asociación cun fondo sentimento criostián, Edu e Adrían, o sobrinísimo. ;)

domingo, 29 de octubre de 2017

Inktober # 25 · Pasatempo · Casa Taquilla (2017)


   Suponse que nesta edificación tivo a familia García Naveira, antes de se abrir o parque, unhas cabalerizas. Chámaselle a Casa Taquilla, alí venderíanse esas famosas postais do parque por unha peseta, cantidade adicada a beneficio do Asilo García-Hermanos. Ademáis alí se sacaria o billete de entrada, esta cuestión póñoa en duda, moi raro me parece que non haxa nin unha sóa entrada conservada, quizáis só se tratase dun papeliño con texto entrada ou billete, ou cunha simple numeración, de ser así, seguramente o visitante non a conservase ou non podería identificarse ó non ter impreso nada referido ó Pasatempo.

   Nesta edificación poderiamos ver por primeira vez a tipografía que se repetiría no muro de "ESPAÑA MONARQUICA Y SUS 18 HIJAS REPUBLICANAS"


   Neste texto, ó igual que nas postais, poderemos ver o nome do parque, PASATIEMPO, a secas e en castelán. Ainda que nalgunhas edicións das postais aparecería outro texto, PASATIEMPO CARREGAL, e comunente se lle coñecía e coñece como A HORTA DE DON JUAN.

   En fin, espero que vos guste.

jueves, 26 de octubre de 2017

Inktober # 24 · Pasatempo · leóns da entrada principal (2017)


   Os dous leóns de Covadonga viviron primeiro no Pasatempo. Pero aquí todo caeu, como as follas das árbores en outono. Pode que ata se salvaran coa súa partida a terras amigas e veciñas.

   As bases nas que descansaban os leóns estaban adornadas, non sei se con azulexos ou cun enfoscado pintado, non se chega a apreciar ben nas fotos. Perduraron ata que no 86 o goberno betanceiro pasa polo Pasatempo as excavadoras e o desprecio polo patrimonio, o mal fíxo en moita maior medida o segundo, non o dudemos.

martes, 24 de octubre de 2017

Inktober # 23 · Pasatempo · parella de escarabellos (2017)


   O Pasatempo garda grande xoias nas que ninguén repara. Hai unha fonte preciosa, cunha Medusa atrapada en pedra, maldita vinganza poética.

   Baixo desa cabeza cortada hai dúas parellas de escarabellos. Que nos queren dicir?, o  Pasatempo é misterio, é non saber nada, como nunha puta peli de Lynch pero sen longas carreteras escuras.


   Adicado a tódalas parellas, a todos os insectos, a todos os que se arrastran e a todos os que comen merda. A todas esas conversas que se van coa choiva.

   Bicos xentiña.

domingo, 22 de octubre de 2017

Inktober # 22 · Pasatempo · a Casa dos Espellos (2017)


   A Casa dos Espellos é unha das dúas edificacións que estaban na primeira zona do Pasatempo. Os espello devolvíante diferente imaxes de ti mesmo, ti mesmo vería dun modo diferente cada uns deses reflexos. Que mellor forma de analizarse a un mesmo, de reflexionar, de meditar, que observarse con diferentes lentes.

   Adícolle esta ilustración a dous compañeiros da futura revista da Asociación de Amigas/os do Pasatempo que se chamará A Casa dos Espellos. Edu e Adrián, marqués e sobrinísimo, un placer. Ós demáis xa lle adiquei outra ilustración, non querades acaparar.

viernes, 20 de octubre de 2017

Inktober # 20 · Pasatempo · vehículo antropomórfico do Estanque do Retiro (2017)


   Sobre do Pasatempo dinse varias tonterías. Unha delas é que no corredor perimetral do estanque do retiro hay medios de transporte da época de Juan García Naveira. Vaiamos máis aló, á súa época, á época de Julio verne, á época do comezo do cine de Méliès e vexamos con ollos fantásticos os dous vehículos que están na cara leste co estanque. Sun vehículos de catro rodas propulsados a pedais por un único piloto. Recórdannos ós mascaróns de proa que encheron ós barcos a partir do século XVIII. O temón suxeito entre as mans da "muller" non fai máis que apuntar na dirección doa orixe naval deste elemento.

   Supoño que o traxe da muller é propio da época, iso me parece. Isto faime adicarlle esta ilustración a unha especialista na área de indumentaria "viejuna", Sara, unha das historiadoras da Asociación de Amigas/os do Pasatempo .

jueves, 19 de octubre de 2017

Inktober # 19 · Pasatempo · fonte da Illa do Estanque do Retiro (2017)


   Na illa que ocupa o centro do Estanque do Retiro contabilízanse máis de dez fontes. Unha delas é a do debuxo, en partes pouco definidas e outras algo inventadas, xa que por desgracia desapaerceu parte da fonte e as fotografías antigas non nos mostran tódolos seus detalles. Agardo que vos guste.

   Adicado a Dani Lucas que investigando, investigando aportou unha imaxe clave que me permitiu facer esta ilustración. Paz e Pasatempo compañeiro.

miércoles, 18 de octubre de 2017

Inktober # 18 · Pasatempo · Pabillón (2017)



   O Pabillón era a construcción de maior altura do Pasatempo. Era a maneria de acceder á parte alta do parque, a aterrazada, a que se conserva a día de hoxe. Subías por dentro ata a segunda planta e, a través dunha rampa, pasabas por riba do camiño das Cascas.

   Meu modo de acceder e coñecer o parque foi miña amiga Mónica, a ela vai adicada esta ilustración e mil cousas máis, metíchesme o demo.

martes, 17 de octubre de 2017

Inktober # 17 · Pasatempo · canoa e indíxenas (2017)


   En torno á illa do Estanque do Retiro hai catro embarcacións, apenas queda nada da canoa e dos dous indíxenas. Valga este humilde debuxo para recordar como foi, para que coñezades mellor ó parque do Pasatempo.

lunes, 16 de octubre de 2017

Inktober # 16 · Pasatempo · xarróns (2017)



   Curiosidad, en la terraza del Árbol del Capital, según la nomenclatura más empleada, segunda terraza, vemos en la actualidad dos pedestales recibiendo al visitante que suba desde el Estanque de Salomón. Ahora sobre los pedestales hay una piezas de forja, pero en su momento hubo dos jarrones muy elegantes, preciosisisisisimos para mi gusto. Una pareja de aves por jarrón hacía las labores de asas. Eran casi iguales a una pareja situada en el jardín de la famosa casa de Doña Águeda, hija del creador del Pasatiempo, Don Juan García Naveira. Esos pedestales son exactamente iguales a los que servían de soporte a los doce bustos de los Emperadores Romanos que ocuparon dos ubicaciones diferentes en Betanzos, primero en la entrada del parque y más tarde en el jardín de la casa de Doña Águeda.

   Espero que guste, a mi me encanta.

domingo, 15 de octubre de 2017

Inktober # 15 · Pasatempo · Sentencia de Jesús (2017)


   Soy ateo, pero me encanta el folklore que rodea a las religiones. Quien ha visitado conmigo el parque habrá escuchado que esta zona y el rinconcito dedicado a las religiones del mundo con más seguidores, son de mis favoritas. Una pena que muchos energúmenos se esforzaron en destrozarla.

sábado, 14 de octubre de 2017

Inktober # 14 · Pasatempo · fonte central do Estanque dos Papas (2017)


   El gobierno del PSOE destrozó en 1986 el Estanque de los Papas, los delitos prescriben, la pena por perder estas joyas NO.

viernes, 13 de octubre de 2017

Inktober # 13 · Pasatempo · pilares no Estanque do Retiro (2017)



   En el estanque del Retiro quedan dos columnas y dos falsas columnas, mutiladas y destrozadas por el vandalismo, el paso del tiempo y una pésima y agresiva rehabilitación en los 90. Están en ambos extremos del puente que une la isleta central con el túnel de acceso. Quise mostrar como serían si tanto ignorante e hijo de puta no hubiera actuado.

jueves, 12 de octubre de 2017

Inktober # 12 · Pasatempo · escudo masón (2017)


   Dedicado a un amigo loco por el Pasatiempo. Alguien con quien hablé mucho, consejero en las penas que me provee de golosinas pasatiemperas como el que más. Para don Antonio Arnao, "el Descubridor de Fotos". Sigamos peleando y descubriendo, esas dos columnas en la foto borrosa pueden ser otro zasca pa mí, pero el dinosalchicha siempre me resarcirá muhahahahamuhahahaha :P

martes, 10 de octubre de 2017

Inktober # 10 · Pasatempo · verano (2017)


   Acabamos, con la alegoría del verano, el repaso a la fuente de las cuatro estaciones del parque del Pasatiempo. Por desgracia, su mano derecha ha sido destrozada y en las fotografías antiguas no se ve con claridad. Éste, como futuros dibujos, tendrán parte de inventiva. Pasad por Betanzos (A Coruña) a ver esta joya, los dibujos no le hacen justicia.

lunes, 9 de octubre de 2017

Inktober # 9 · Pasatempo · primavera (2017)


   ¿Recordáis las primaveras árabes que no apoyó occidente? países que pasaron de dictaduras a dominio del terror terrorista. En fin, el mundo está tan loco y estamos viviendo una distopía tan infame, que cualquier día en primavera habrá castañas.

   Tercera estación de la fuente de las cuatro estaciones, que de la cornucopia surjan cosas nuevas que limpien todo este mundo de cobardes. Mañana el verano y acabamos con este elemento del Pasatiempo.

   Paz y amor.

domingo, 8 de octubre de 2017

Inktober # 8 · Pasatempo · inverno (2017)


   Segunda de las alegorías de la fuente de las cuatro estaciones, el invierno, winter is coming.

sábado, 7 de octubre de 2017

Inktober # 7 · Pasatempo · outono (2017)


   Sigo desmenuzando, parte a parte, a la Fuente de las cuatro estaciones. Hoy empiezo con las cuatro alegorías femeninas que le dan nombre.

   He visitado el parque en numerosas ocasiones, en una de ellas, Ana Val, vio una más que posible referencia al relato bíblico de Susana y los ancianos. Muchas gracias por la aportación, esta ilustración es un homenaje a su sapiencia ;)

viernes, 6 de octubre de 2017

Inktober # 6 · Pasatempo · cabeza de león (2017)


   La fuente de las cuatro estaciones es uno de los pocos elementos que sobreviven en la parte baja del parque. Sobreviven a las barbaridades de los vándalos, no hubo mayores vándalos que los políticos y constructores de los años 80.
   Resistamos y luchemos como leones, non queda outra.

   Esta ilustración va dedicada a José Núñez-Varela y Lendoiro, cronista de Betanzos y la persona que quizá más luchó en los peores momentos del parque.

jueves, 5 de octubre de 2017

Inktober # 5 · Pasatempo · cara hombre ¿modernista? (2017)


   El agua era importante en el Pasatiempo, clave, diría yo.

   El Pasatiempo está en la ciudad bañada, rodeada y moldeada por dos ríos, Betanzos. Antigua capital de una de las siete provincias de la Galicia medieval. Mi hogar, tierra meiga de los mil ríos, niebla e incesante lluvia.

   El trabajo de hoy se lo dedico a mi amiga Noes, que aún siendo de Ponferrada, del Bierzo, es muy gallega, o quizá lo sea por ser de esa zona hermana, quien sabe. Con Noes estoy embarcado en un bonito proyecto audiovisual que nos hace vernos, hablar, conocer a gente genial, conocernos más entre nosotros, compartir, vaya. Un placer Noes.

Inktober # 4 · Pasatempo · cara muller ¿modernista? (2017)


O Pasatempo ten infinidade de pequenos detalles nos que pararse a contemplar a beleza dos deseños de fai máis de cen anos. Un auténtico libro cheo de suxerentes imaxes, si, como os de Taschen.
Hoxe saúdo a un amigo artista e namorado do parque, meu Jose (o novo) Aguiño.

martes, 3 de octubre de 2017

Inktober # 3 · Pasatempo · Rostro maléfico (2017)



El Pasatiempo te puede helar la sangre.

Dedicado al profesor, un saludo Raúl ;) espero seguir compartiendo contigo charlas y aprendizajes.

lunes, 2 de octubre de 2017

Inktober # 2 · Pasatempo · Juan García Naveira (2017)

Juan García Naveira fue el creador del parque. Tengo suficiente edad para no tener héroes, saber que la democracia no existe, son los padres, y que un te quiero se dice con fecha de caducidad, pero este hombre, permítanme la inocencia, me sirve muchas veces de ejemplo.

Y nada, esta segunda ración de inktober, algo cutrilla en resolución, entinto muy mal y los rotus no son (aún) lo mío, se la dedico a una niña mañica y gallega, que movida por la morriña, el amor por lo extraño y un blog, llegó a conocer a pedazo personaje como yo. Un bico P.

Inktober # 1 · Pasatempo · León Colosal (2017)


Con un día de retraso empiezo el inktober. Me fustigaré por ello, el trabajo manda.

Este año irá dedicado a mi amado Pasatiempo, pasión, amor descontrolado, obsesión. Iré dedicando, como hice el año pasado en alguna ocasión, cada dibujo a un colega. Hoy toca a las dos personas que me aguantan casi a diario, y yo a ellos. Elena y Angel, Angel y Elena, por discutir siempre con educación, debatir, opinar, pensar y entendernos, o al menos intentarlo. Es difícil congeniar bien con cialquiera, pero nosotros lo vamos haciendo ;)